vroon

 plotseling en veel te vroeg toch ook
 staan wij vandaag als vrienden samen 
 om welgemeend ‘tot ziens’ te zeggen
 tot waar wij jou weer omarmen zullen
  
 wij waren samen nog lang niet klaar 
 niet met elkaar en niet met het leven
 dat verrassend de wegen samenbracht 
 waarop wij elkaar ontmoeten mochten
  
 genietend van de grote en kleine dingen
 volgden wij samen het spoor van liefde
 vol het zoet en de misères koesterend
 die vol voldoening zich herinneren laten
  
 wat zouden wij graag nog even knuffelen
 onder het genot van een goed glas wijn
 om op elkaar en het samenzijn te klinken
 dat ons tot maatjes in het leven maakte
  
 de verwantschap die jij ons voelen laat
 in de vriendschap de liefde en intimiteit
 zal altijd warm en welkom gezelschap zijn
 in onze reis naar de oever van de overkant
  
 dankbaar vreugdevol heffen wij het glas
 op wat en die jij voor ons geworden bent 
 met wijn die roder is dan de roodste liefde
 die in volle tranen jou altijd glinsteren laat