waar tranen lachen

de tijd die wij hadden
was lang niet genoeg
voor de eindeloze liefde
die ons verbinden blijft

foto’s en beelden brengen
elke keer als ik naar ze kijk
nieuwe herinnering tot leven
in steevast lachende tranen

aan de overkant van tijd
op oevers van eeuwigheid
zoek ik naar de antwoorden
op de nooit gestelde vragen

waar geen antwoorden zijn
vraag ik niet meer waarom
ik koester dan de herinnering
aan onze mooie jaren samen

Woorden van troostende herinnering | 24 juli 2021

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s