mijn moeder

het zingt in mijn hart
het straalt in mijn ogen
dat jij mijn moeder bent
een uitzonderlijk lieve
zo geweldig en wijs ook
 
als ik slapen wil
dan droom ik mij jou
die vol vervoering
in de schoot omarmend
mij steeds nog koestert
 
als ik aan jou denk
jouw liefde die nooit sterft
dan straalt mijn dag
van de vroege morgen
tot in de late uurtjes
 
de tijd droogt mijn tranen
met de warme herinneringen
die jij hier wist te strooien
door gewoon dat te zijn
wat jou mijn moeder maakt

In dankbare herinnering geschreven voor (de moeder van) Sylvia Roeters

altijd om mij heen

altijd om mij heen
voel ik jouw warmte
zo dichtbij ben jij
in afwezige aanwezigheid

mijn ogen verbeelden
in gedachten jouw gezicht
van toen je hier was
naar het hier en nu

ik beleef steeds de tijd
van de momenten samen
die opgeborgen in mijn hart
jou in mij altijd leven laten

in alles wat ik doe en laat
als schild van bescherming
hoor ik steeds jouw stem
die in mij de ridder moedigt

Denkend aan Danny Huijer | † 18 september 1994

trap naar de overkant

bij de trap naar de overkant
sta ik elke dag weer stil
vroeg als al vogels zingen
die de zon tot licht brengen

als de hemellucht bedekt is
met grijze dekens van wolken
als de hele wereld doordrenkt is
door gestaag vallende regen

wanneer in het vroege voorjaar
de bloemen weer bloeien gaan
die ons weer glimlachen laten
in verwachting van de zomer

in de winter als het sneeuwt
als mijn mond koud mist blaast
in de herfst als door vallend blad
de wereld kleurrijk zich kleedt

en steeds weer opnieuw dan
herinner ik me jou in mijn hart
dankbaar voor de tijd van toen
die altijd nog mij verder draagt

• 3 mei 2020

stoel van wanhoop

in de stoel van wanhoop
zittend in verlaten stilte
vecht ik met mijn tranen
die machteloos stromen
als bruusk en onverwachts
de dood mij bekent maakt
dat het virus koppiger was
dan halsstarrig de weerstand
die met liefde ons versterkte

verdicht in corona-tijd | 23 maart 2020