altijd om mij heen
voel ik jouw warmte
zo dichtbij ben jij
in afwezige aanwezigheid
mijn ogen verbeelden
in gedachten jouw gezicht
van toen je hier was
naar het hier en nu
ik beleef steeds de tijd
van de momenten samen
die opgeborgen in mijn hart
jou in mij altijd leven laten
in alles wat ik doe en laat
als schild van bescherming
hoor ik steeds jouw stem
die in mij de ridder moedigt
Denkend aan Danny Huijer | † 18 september 1994
onze hoofden harten en levens
waarin jij altijd aanwezig bent
omarmen jou warm elke dag
met een liefhebbende lach
liever zouden wij de tijd herscheppen
door jouw ster aan het firmament
terug naar hier te verhuizen
zodat wij thuis zijn bij elkaar
geen afscheidswoorden waren er
geen tijd om “tot ziens” te zeggen
weg was je voor wij het wisten
en nog weet niemand waarom
als tranen een trap konden bouwen
of herinneringen mij een weg
dan zou ik naar de hemel lopen
om direct jou terug te halen
ons hart pijnt nog van verdriet
dat in stilte tranen stromen doet
want elke dag meer dan toen
ben jij ins ons hart en weten
toch zijn het de herinneringen
aan de gelukkige tijd van samenzijn
die ons een glimlach doen knipogen
naar jouw stad achter de wolken
De brug waarop ik tijdens een lange wandeling een rustig gesprek met jou kan voeren is eindeloos dankzij de herinnering die jij ons dagelijks nog bouwt
Op de 36ste jaardag van Danny Huijer vieren wij hem in de Stad van Tijdloosheid terwijl wij hem in ons hart koesteren. zZals hij was en wat hij zei. Altijd.
21 juli 2018
