tot wolken spreken

als ik tegen wolken praat
is het omdat zonder jou
de warme chocolade
in de koude gure winter
mij niet smaken wil

natuurlijk is het goed zo
met de mensen om mij heen
die aardig zijn en vriendelijk
toch blijft het moeilijk
dapper alleen te zijn
na het dutje bij de koffie
smaken koekjes anders nu
al smullen zingend en lachend
de kinderen van onze kinderen
mij hun liefste geluiden ooit

altijd nog klopt mijn hart
als bij die eerste keer
toen ons de prille liefde
lieve woordjes fluisterend
ons elkaar nestelen deed

nu zijn het de wolken
aan wie ik stilletjes vertel
dat ik lachen moet tot ik huil
om de gratie van verwondering
die mij het eeuwig houden van brengt

• Overpeinzing | 11 augustus 2019

Advertenties

eindeloos

nu jij hoger dan hoger bent
in de oneindigheid van de horizon
kijk jij vanaf de overkanten tijd
naar het schitterende vergezicht
van wat jij ons in liefde erven laat

dat alles is verbonden aan herinnering
waarlangs wij blijvend wandelen mogen
in de stilte van de tijd koesterend
wat jij ons van harte bent geworden
de man vader en opa die ons trotst

nu jij bent waar de tijd voorbij vaart
laat sterker nog dan ooit hiervoor
ons opnieuw de betekenis ervaren
van jouw handen op onze schouders
die weg wijzend ons sturen blijven

ons avontuur van leven voortgaand
weten wij jou in onze rugzak gekropen
van waaruit jij ons zachtjes fluistert
wat de weg naar het weerzien plaveit
jouw lessen van liefde wijsheid en geduld

waar jij altijddurend eindeloos bent
blijft de prachtige echo van jouw zijn
ons hunkerend in de harten kloppen
zoals de plaatjes in ons geheugen
het plakboek ervan tot leven wekken

• Bespiegeling voor (de familie van) Thomas Crump | Londen, 26 september 1929 – 31 juli 2019

elke dag weer opnieuw

elke dag weer opnieuw
loop jij naast mij
ben jij in alles
wat ik doe en zeg

mijn gedachten bewegen
naar waar ik jou ontmoeten kan
om samen weer te dromen
van het leven samen

zo stuur ik dagelijks
mijn groet ter omhelzing
naar mijn lief in de hemel
tot ook ik daar zijn zal

•  Hartenkreet | juli 2019

knipoog naar boven

geen afscheidswoorden waren er
geen tijd om “tot ziens” te zeggen
weg was je voor wij het wisten
en nog weet niemand waarom

als tranen een trap konden bouwen
of herinneringen mij een weg
dan zou ik naar de hemel lopen
om direct jou terug te halen

ons hart pijnt nog van verdriet
dat in stilte tranen stromen doet
want elke dag meer dan toen
ben jij ins ons hart en weten

toch zijn het de herinneringen
aan de gelukkige tijd van samenzijn
die ons een glimlach doen knipogen
naar jouw stad achter de wolken

• Op de 37ste jaardag van Danny Huijer vieren wij hem in zijn de Stad achter de wolken terwijl wij hem in ons hart koesteren. Zoals hij altijd was en blijven zal | 20 juli 2019

blijf bij mij

blijf bij me
hier bij mij
dat je bij me bent

verslingerd ben ik
aan de tijd met jou
die eindeloos was

verslaafd ben ik
verslaafd aan herinnering
van mij met jou

draai terug de tijd
opdat zij stilstaat
bij ons samenzijn

ik heb je nodig
zoals altijd weer
sinds ik jou ken

verslaafd ben ik
verslaafd aan herinnering
van mij met jou

ga bij me liggen
zoals wij samen
de tijd doorbrachten

hier wil ik jou
in mijn armen weer
zoals het was

verslaafd ben ik
verslaafd aan herinnering
van mij met jou

jou weer liefhebben
zoals jij mij deed
door de jaren heen

lachen wil ik
samen met jou
om de goede dagen

huilen met jou
om de pijn
van het afscheid

blijf dus
hier – bij mij

• Gedachtesprongetjes die de herinnering bronnen aan wie ooit ons leven deelden | Juli 2019

heug de dagen

op de kade van de haven
naar de overkanten tijd
staren ogen verlangend
naar de dagen van toen
die hun verhalen vertellen
van vele momenten samen
als man, vader en vriend
die ons hart nu fluistert

• In dankbare herinnering Jan Ooms (1953 – 2013)

in tijden van verdriet

in tijden van verdriet
elk jaar opnieuw
komen herinneringen
aan de gestreden strijd
voor vrijheid in vrede
die het verlies bracht
dat wij vandaag eren

waarom dan toch nog
is er altijd weer oorlog
om macht en bezit
om geloof of afkomst
over soort van liefde
tussen ons mensen
in het klein en groot

waarom lijden wij leven
dat wij vieren kunnen
door voor en met elkaar
in rust van aanvaarding
van wie en wat wij zijn
als mensen over en weer
naasten van elkaar te zijn

in tijden van verdriet
elk jaar opnieuw
mijmeren wij de tijd
die wij morgen vieren
door vrijheid te feesten
die met hun heengaan
anderen ons schonken

dat wij daarom als mensen
altijd met elkaar omgaan
zoals jij en ik graag willen
dat zij het met ons doen
in plaats eeuwig te strijden
voor wat ons verliezen doet

• Geschreven ter gelegenheid van Dodenherdenking | 4 mei 2019

verre blik

 

de verre blik in jouw ogen
kijkt voorbij het felste licht
om daar dromen te dromen
die haar het hart vertellen
over wat ons elkaar vinden deed

de verre blik in jouw ogen
kijkt voorbij de grens van tijd
waarin wij ooit samen waren
wij elkaar lief minnen konden
zonder dat de wereld het wist

de verre blik in jouw ogen
kijkt voorbij de onpeilbare diepte
van de betekenis die wij hadden
onuitgesproken of uitgeschreeuwd
naar en met elkaar hunkerend

de verre blik in jouw ogen
kijkt eindeloos voorbij de horizon
waar wij eens weer samen zijn
om daar de draad op te pakken
die voor eeuwig ons elkaar verbond

• Dromerij | 27 april 2019

als ogen sluiten

waar ik welbewust
mijn ogen sluiten zal
weten jij en ik
eindigt het samen zijn
in het hier en nu

het gelijktijdig weten
wat jou en mij blijft
is het eindeloze boek
vol altijddurende verhalen
dat jouw eeuwigheid opent

in wederkerig samen zijn
ieder aan de eigen oever
van de overkanten tijd
zal het blijven inspireren
wat wij elkaar betekenen

• Geschreven voor en bij een welbewust gekozen levenseinde | 14 april 2019

eeuwig is de oogst

ik denk niet aan jou
liggend in natte klei
op een verlaten kerkhof

ik zie jou lopen
op het pad daarlangs
tussen de populieren

op weg ben jij
naar het station
dat naar de overkant voert

een zomerse dag ooit
ontmoet jij mij daar
om mij weer te omarmen

ik denk aan jou
over een landtong lopend
vol rust in herinnering

ik zie ons ontmoeten
op een mooie dag
aan het einde van de tijd

zo oogst ik in de avond
in het licht van de maan
jouw eeuwige glimlach

• Mijmering | 13 april 2019