1 minuut met jou

Had ik nog maar 1 minuut met jou
Waarin ik alles nog eens vragen zou
Want sinds jij er niet meer bent
Verlang ik elk moment
Naar al was het maar 1 minuut met jou

Had ik nog maar 1 minuut met jou
Waarin ik jou nog eens bedanken zou
Al had ik iets stoms gedaan, je bleef achter me staan
Had ik nog maar 1 minuut met jou

Had ik nog maar 1 minuut met jou
Om te horen wat jij denk, als ik het eventjes niet weet
Als ik twijfel over dingen zie ik jou
Die ene blik of een gebaar, onze discussies met elkaar
Was je nu toch nog maar hier, voor even maar

Dan zou ik je bestoken met van alles en nog meer
Je stevig weer omarmen, voor de allerlaatste keer
Heel even maar
Heel eventjes maar

Had ik nog maar 1 minuut met jou
Waarin ik jou nog een keer zeggen zou
Dat er geen dag meer voor me is, zonder dat ik je even mis
Had ik nog maar 1 minuut met jou

Had ik nog maar 1 minuut met jou
Om te horen wat jij denk, als ik het eventjes niet weet
Als ik twijfel over dingen zie ik jou
Die ene blik of een gebaar, onze discussies met elkaar
Was je nu toch nog maar hier, voor even maar

Dan zou ik je bestoken met van alles en nog meer
Je stevig weer omarmen, voor de allerlaatste keer
Heel even maar
Heel eventjes maar

Had ik nog maar 1 minuut met jou
Om te horen wat jij denk, als ik het eventjes niet weet
Als ik twijfel over dingen zie ik jou
Die ene blik of een gebaar, onze discussies met elkaar
Was je nu toch nog maar hier, voor even maar

• Tekst en zang: Jan Smit

Advertenties

het kind herinnert zich jou

Of ik je terug zal zien?

Of ik je terug zal zien
Of ik je terug zal zien
waar en wanneer
dat staat geschreven in de sterren

Die mooie tijd, vloog voorbij
en je moet weten wat ik deed
deed ik uit liefde
ik zal je niets verwijten
ik heb nog lang geen spijt

Of ik je terug zal zien
blijft nog de vraag
die houd het noodlot voor ons open
we waren samen met elkaar
twee vreemde mensen die tot een geluk versmolten
dat zal ik nooit vergeten mijn hele leven lang

of ik je terug zal zien
ooit hier of daar
daar blijf ik altijd in geloven

De laatste keer
je keek me aan
Je had nog zoveel willen zeggen
willen vragen
je hebt het niet meer gekund
die mooie tijd vloog voorbij
maar je moet weten ik zal altijd van je houden

En blijf gewoon geloven dat ik je terug zal zien

https://youtu.be/NvrKhQCVHgM

• Zang: Benny Neyman

Als ik er niet meer ben

• Voor als er afscheid van mijn resten wordt genomen

Ik hoop tenminste dat de vrienden die ik ken
ook inderdaad die laatste keer nog willen komen.

En dat ik ook voldoende stof heb nagelaten
Voor wat verhalen die je glimlachend vertelt
En dat je toch met liefde over me kunt praten.
Al heb ik jullie soms dan ook teleurgesteld

Dit is een liedje voor de aula na de dienst
Voordat ik weggedragen word door de suppoosten
En voor de koffie en de cake wordt opgediend
Dit is bedoeld om wie er achterblijft te troosten.

Nou ja je mag natuurlijk best een traantje laten
Dat vind ik ergens ook wel weer een compliment
Maar niet te lang dan, want je weet dat zal niet baten
Wie overleden is die blijft dat tot het end

Dit is een liedje voor het feest dat achteraf pas
Wordt gevierd door alle vrienden en vriendinnen
Die nog wat aarde en wat bloemen op m’n graf
Hebben gestrooid en daarna kan het feest beginnen

Dus vul de glazen en bespreek m’n fouten
En denk na het drinken met vertedering en weemoed
En laat de geesten en lach dansen op tv
Een maf idee, jouw feest waaraan je zelf niet meedoet

Dit is een liedje voor wanneer ik ben vergaan
Voor als m’n grafsteen overwoekerd en verzakt is
Als er geen enkel kleinkindje meer zal staan
Omdat de laatste nabestaande te verzwakt is

Dit is een liedje dat uiteindelijk verstomt
Maar altijd zullen er weer nieuwe liedjes komen
Zoals er altijd ook weer nieuwe vreugde komt
En nieuwe liefde, nieuwe hoop en nieuwe troost

Ondanks tranen, ondanks dood en ondanks pijn
Is dit een liedje voor dat jullie er nog zijn
Ondanks de tranen ondanks dood en ondanks pijn
Dank jullie wel dat jullie m’n vrienden wilden zijn

• door Robert Long

Laatste wens

Ik ben niet bang
Om dood te gaan
Ik ben alleen maar bang
Voor de manier waarop
Ja goed het is nog niet zover
En als je ‘t niet wilt
Daarover praten
Dat ik liever stop
Dan hou ik er meteen weer over op.

Maar toch, je weet het nooit
Het is natuurlijk onzin
Maar je denkt wel es van ‘als’
En ‘hoe’ en ‘wat’
En het is ook daarom dat…
Nee alles werkt nog goed
En functioneert nog
Zoals het moet maar toch…

Ja kijk, ik ben zo bang
Dat als het zover is
Dat er dan mensen
Gaan beslissen over mij
Mijn lichaam en mijn leven
En mijn dood
Omdat ze vinden dat ikzelf
Dat niet meer kan
En…dat zíj dat dan…

Dus daarom zeg ik het
Je toch maar liever nu
Voor het geval dat
Als ik dan…
Wou ik je vragen of
Jij…als het kan
Ervoor wil zorgen
Dat ik niet in zo’n ziekenhuis
Maar bij ons thuis
En in mijn eigen bed
Op de manier zoals ik wil…

Het laatste restje zelfrespect
Dat je een mens moet laten
Is toch, dat hij zelf mag zeggen
Hoe hij wil dat hij vertrekt.
Jij kent mijn lichaam beter
Dan zo’n dokter of zo’n
Zuster met een thermometer
En hoe het met mij gaat
Hoef jij niet af te lezen
Van zo’n apparaat
Jij hoeft mijn hartslag
Niet te meten
Jij zal na al die jaren
Beter weten
Hoe het daarmee staat…

Jij hebt het kloppen
Van mijn bloed
In jou gevoeld…, ja toch?
Jij kent mijn adem en mijn angsten en mijn zweet
Jij kent toch ieder plekje van mijn huid
En als iemand weet
Wat ik daaronder voel
Ben jij dat toch…?

Dus, als het zover is
Laat mij dan thuis
Dat jij niet op bezóek komt
Maar d’r bént
Gewoon zoals altijd
Mijn eigen bed, mijn eigen huis
Vertrouwd, bekend

Ja, God
Ik zit maar wat te zeuren
En het is nog niet zover
Maar goed
Dan weet je ‘t vast
Voor straks
Mijn laatste wens:
Mijn eigen huis
Mijn eigen bed
En jouw intensive care.

• Tekst: Paul van Vliet

ieder mens een lichtend verhaal

hier sta ik

 

hier sta ik dan
een oude eik
wiens takken ooit
jong en groen nog
zich verstrengelden
met een appelboom

uit de wortels
van die omhelzing
entten zich de loten
die schuilend eerst
groter groeiend later
uit onze schaduw traden

zo is vol het leven
in het kleine woud
dat wij samen waren
tot rot op zekere dag
ziek en dodelijk
mij mijn liefde velt

in alle seizoenen
zo leerde mij het leven
kan het bladerdak
zacht en lieflijk ruisen
maar ook stormend
het zwiepend slaan

hier sta ik dan
die oude eik
tanden knarsend
om het jonger hout
dat tegen de natuur
van mij gesneden werd

een behouden vaart
dat wens ik jou
naar de overkant
waar eens herenigd
ooit het kleine woud
ons weer ritselen zal

• Geschreven voor een pa (Cees) Melse (91) die na zijn vrouw (Antje van Mourik) en twee eerdere overleden dochters ook een derde dochter (Marianne – 67) naar overkanten tijd vertrekken ziet | 24 januari 2018

weet je pa

• “Het leven is net een bos haar,  het zit altijd in de war!”

 

weet je pa

weet je pa
ook na vandaag wel
zal zonder antwoord
het waarom toch
mij blijven bozen

zal ik tranen huilen
van verdriet om het verlies
van vanzelfsprekend toch
altijd jouw aanwezigheid
in het hier en nu

maar weet je pa
de armen om elkaar
trots of troostend
knuffelend geslagen
zal ik blijven voelen

zoals dag in dag uit
in voor en tegenspoed
ik horen blijven zal
de liefde en de lessen
die jij mij gaf en leerde

want weet je pa
altijd voelt het nog
als houden onze handen
verstrengeld en kalmerend
stevig leidend elkaar vast

zoals ik schuil vinden blijf
als dagen lastig vragend
mij denkend aan jou
het antwoorden geven
dat ik niet vinden kan

weet je pa
jou zo mijmeren mogen
toveren zich de tranen
mij de lippen krullend
tot parels van herinnering

die lachend kusjes werpen
naar de overkanten tijd
waar van mijn zijn
nu de wortels zetelen
die mij tot rugzak zijn

dat weet je pa
dat wil ik je zeggen toch
voor mij was ben en blijf je
de bron van mijn bestaan
mijn vader mijn pa

• Geschreven voor Linda Melse en haar familie na het overlijden van haar vader Bernard Rutten (76 jaar)| 28 december 2017

groots en dankbaar

Groots en dankbaar zijn de herinneringen aan Joop (Groots) van der Schilden die wijin het eeuwige opgenomen zagen op op 30 november 2016.