bron-de-herinnering

22 juli 2017

de herinnering fluistert mij jou

waar de herinnering fluistert.png

20 juli 201722 juli 2017

nagellak tijn

bagellak tijn.png

te jong en veel te vroeg tijn
haalde jou de wind van tijd
met de schaduw van eindigheid
verder dan wij kijken kunnen
voorbij de ons zichtbare horizon

nu daarom wij dag zeggen moeten
kleine maar reusachtig grote man
die groter dan groots groeide
voelt broos ons klein en nietig
de wereld en haar machten

jij die ons de vingers lakken deed
zaaide vrijgevig en betoverend
in de harten van groot en klein
de hoop op doorgaand leven
dat mensen zo gelukkig maakt

kinderlijk majestueus en onschuldig
toverde jij kwistig en goedgeefs
het geloof in morgen na vandaag
dat stil ons weet te inspireren
om samen het verschil te maken

stil nu en machteloos verslagen
met dankbare tranen lachend
vieren wij jouw gevend leven
dat belangeloos en edelmoedig
ons het gulle geven leerde

kleurrijk als de nagels die jij lakte
in winters wit het glazen huis
fonkelt rood roze blauw en paars
jouw ster nu eeuwige in het heelal
dat altijd jouw naam stralen zal

Voor Tijn Kolsteren, beter bekend als ‘nagellakheld Tijn’ | 7 juli 217

Tijn, uit het Brabantse dorpje Hapert, was de held van Serious Request, Breda, Brabant én Nederland en is op 6-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van hersenstamkanker.

Nederland leerde Tijn kennen tijdens 3FM Serious Request in Breda (2016) als een lief en speels mannetje met een bijzonder warm hart. Hij meldde zich, samen met zijn vader, bij de brievenbus van het Glazen Huis met een bijzonder groot gebaar. Met zijn ongekende en vertederende enthousiasme, onschuld en onzelfzuchtigheid inspireerde hij miljoenen mensen om in actie te komen en samen een verschil te maken. Hij zette Nederland in beweging en bracht letterlijk het hele land bij elkaar. Met zijn nagellakactie gaf hij duizenden kinderen een toekomst, terwijl zijn eigen toekomst zo onzeker was. Tijn haalde met zijn actie in zijn eentje 2,5 miljoen euro op Het was de succesvolste individuele actie uit de historie van Serious Request.

4 juli 2017

Elke glimlach heeft ook een traan

Achter elke glimlach schuilt een traan.png

Ilja van der Wal (23) werd exact vijf jaar geleden vlak bij zijn huis doodgereden door een roekeloze automobilist. Hoe groot ook het verdriet, de herinnering aan hem blijven wij omarmen.

2 juli 20172 juli 2017

stil stilt de stilte

stil stilt de stilte.png

op gezag van haar bezetter
zonovergoten en niet vermoedend
op een doodgewone zaterdag
verzamelt zich de gemeenschap

dan scheidt haar woeste woede
van mannen en vaders
samen met de vrouwen
de kinderen en hun moeders

gruw gruwelt gruwelijk zo
als dood en verderf zaaiend
zinloos moordend de ss
hen daarna het leven neemt

als mannen met de zeis
worden barbaars grimassend
als waren het korenhalmen
vaders en mannen neergemaaid

vrouwen moeders en kinderen
in gods heilige huis gedwongen
worden niemand en niets ontziend
opgehokt verbrand en opgeblazen

het dorp en haar mensen
zeshonderd tweeënveertig in getal
worden in ijziger dan ijzige ijzigheid
vlammend de toekomst ontnomen

in van sadistische salvo’s de ruïne
die ter getuigenis ons herinnerd
aan wreder dan wrede wreedheid
stilt stil nu de stilte van verlatenheid

Geschreven naar aanleiding van een bezoek aan het verlaten dorp Oradour-sur-Glane (Frankrijk).

Oradour-sur-Glane ligt een half uur rijden van Limoges. Het dorp is op 10 juni 1944 verwoest nadat bijna alle mensen in het dorp vermoord waren. Alles ligt nog op de plek waar het op die beruchte dag is achtergelaten. Het dorp is zo een stille getuige van de gruwelheden die in het dorp zijn gebeurd.

Op 10 juni 1944 werd het dorp afgesloten door de SS. Alle wegen van en naar het dorp werden geblokkeerd. Alle inwoners werden uit hun huizen gehaald en verzameld op straat. Op dit moment werden de mannen en vrouwen van elkaar gescheiden. Mannen werden vrij snel na de scheiding doodgeschoten, de vrouwen en kinderen werden in de kerk opgesloten die vervolgens tot ontploffing werd gebracht. Zes mensen wisten te ontsnappen uit de handen van de SS’ers. De rest van het dorp werd verwoest, huizen werden in brand gestoken. In een paar uur tijd verloren 642 mensen het leven.

30 juni 201730 juni 2017

Het lachen dat we samen deden

friso

Het lachen dat we samen deden
Het is voorbij, het is voorbij
En wat we waren, ik en jij
Is onherroepelijk doorgesneden
Nu is de winter ingetreden
Een bar en bitter jaargetij
Het lachen dat we samen deden
Het is voorbij, het is voorbij
Maar uit een ver voorbij verleden
Komt altijd weer omhoog in mij
Als water in een woestenij
Een lachen, lachen zonder reden
Het lachen dat we samen deden

Nu dat het lachen me vergaat
En mij het huilen nader staat
Nu alles mis is, alles mis
En niets meer, niets meer over is
Van alles wat we samen waren
Van alles wat weloverdacht
Was opgekweekt, tot bloei gebracht
Nu van die tuin, van onze tuin
Niets over is dan enkel puin
En dode bloemen, dode blaren
Nu alles weg is en verloren
Blijf ik, de hemel weet waarom
Nog steeds dat lachen in me horen

Nu ik weer leer alleen te zijn
Om ’s morgens op te staan met pijn
Te werken enkel met het doel
Verdoving van te veel gevoel
Nu van mijn vrienden geen van allen
Nog redden kan wat is vergaan
Nu is weer voor dat bed moet staan
Met te veel pillen, te veel drank
En weten dat ik godzijdank
Straks weer een keer in slaap mag vallen
Nu alles weg is en verloren
Blijf ik de hemel weet waarom
Nog steeds dat lachen in me horen